طرح جانمایی لوله کشی در جایی که اصول اساسی را غالبا نادیده میگیریم، مهم است. این نادیده گیری به ناپایداریهای هیدرولیکی در پروانه منجر میشود و بار شافت را بیشتر کرده و سطوح ارتعاش بالاتر و خرابی دائمی سیل (نشت بند)، یاتاقان ها را بوجود می آورد. چون برخی دلایل دیگر نیز وجود دارد که پمپ ها ارتعاش کرده و سیل ها و یاتاقان ها خراب میشوند. اصولا این مسائل بندرت به لوله کشی نادرست بر میگردد. مشکل اصلی این است که لوله کشی نادرست مسبب اصلی برخی از خرابی های پمپ را خارج از محدوده های فیزیکی خود پمپ قرار میدهد. چون برخی از پمپ ها لوله کشی نادرست دارند اما بصورت رضایت بخش کار میکنند، این موضوع اغوا میکند که طرق لوله کشی مهم نمیباشد البته این موضوع رویه لوله کشی مشکوک را صحیح نمیسازد بلکه آنرا شانسی میسازد. وقتی یک پمپ در حالت بهره برداری است مایع باید بصورت درستی به چشمی پروانه برسد و جریان نرم (آرام) یکنواخت برای بهره برداری قابل اعتماد لازم است. این تا اندازه زیادی بستگی به طراحی لوله مکش دارد.
برای اعتمادپذیری نهایی به پمپ موقعیت آن نسبت به منبع مکش حیاتی است. هر پمپ باید نزدیک به منبع مکش برای کاهش اثر اتلافات اصطکاکی بر روی NPSH در دسترس باشد. به هرحال باید پمپ به اندازه کافی دور از منبع مکش باشد تا مطمئن شویم که لوله کشی صحیح میباشد. این لوله کشی متضمن یک تعداد قوانین ساده است که اگر از آنها پیروی شود درصد قابل توجه ای از همه مسائل پمپ حل میشود.
قطر لوله و خروجی پمپ باید دست کم یک سایز بزرگتر از اندازه نازل باشد. در قسمت مکش لازم است. تا اندازه لوله از خط مکش تا نازل ورودی را کاهش دهیم. اگر نازل ورودی در یک سطح افقی است یک تبدیل کاهنده خارج از مرکز با قسمت افقی در بالا لازم است.
این پیکربندی مسئله جریان گردابی را دریک نقطه دور در لوله مکش حذف میکند که ممکن است بطرف چشمی پروانه رفته و به عملکرد پمپ آسیب برساند.
یک تبدیل افزاینده هم مرکز را میتوان در خط رانش قائم استفاده کرد که باید به فلنج تخلیه و بالا دست هر نوع شیری وصل شود. این برای کاهش سرعت جریان ترک کننده از پمپ به یک مقدار قابل قبول در درون سیستم طراحی میشود. سرعت کمتر (معمولا کمتر از ft/scc10) اتلافات اصطکاکی را کاهش داده و قدرت پمپ را حداقل میکند.
زانوهای نصب شده در نازل ورودی پمپ را حذف کنید.
بیشتر بحث در مورد پیکره قابل قبول یک زانو د رفلنج مکش یک پمپ میباشد. همواره یک جریان غیر یکنواخت در یک زانو وجود دارد وقتی آنرا در قسمت مکش هر پمپ وصل میکنیم، جریان غیر یکنواختی در چشمی پروانه بوجود می آید. این میتواند باعث اغتشاش و ورود هوا شود که باعث خرابی پروانه و ارتعاش میشود. بدتر از یک زانو وجود دو زانو در قسمت مکش پمپ میباشد، خصوصا اگر آنها نزدیک بهم و در صفحات ۹۰ درجه نسبت بهم قرار گیرند. این باعث اثر چرخشی در مایعی شده که به پروانه میرود و سبب اغتشاش، کم شدن راندمان و ارتعاش میشود.
در صورتیکه زانو را ورودی پمپ دو مکشه افقی وصل کنیم این مسئله پیچیده تر میشود. در این حالت جریان های غیر یکنواخت در چشمی های چپ و راست پروانه بوجود می آید که باعث از بین رفتن تعادل هیدرولیکی میشود.
تحت این شرایط، یاتاقان دارای اضافه بار، در حالت انسداد پمپ بصورت ناگهانی خراب خواهد شد. اگر پمپ دارای سیل مکانیکی باشد، معمولا و بدفعات بیشتر بجای یاتاقان، این سیل مکانیکی خراب وقتی که لزوما باید از یک زانو در ورودی یک پمپ دو مکشه استفاده کنیم، باید این زانو در صفحه عمود بر شافت قرار گیرد.